“De Drent en zijn neus”.

 

Na de zomervakantie van 2018 ontmoeten we s ’avonds tijdens een wandeling bij de Drentse Poort in Coevorden, een groep die met hun honden aan het speuren waren. Al gauw waren wij (Tanja en ik) in gesprek met enkele leden van deze speurgroep. Van op afstand volgden we de verrichtingen van deze speurneus en haar begeleider. Onze interesse was al aanwezig, want voor de zomervakantie (2018) sloten we onze puppycursussen af met 10 lessen speuren, detectie en apporteren. Hier zagen we de kwaliteiten van onze Drentse patrijs.  Wat een neus heeft deze jongen. Zelfs een muntje, weg geworpen op 2 meter in het hoge gras werd terug gevonden. Voor we naar huis gingen werden we uitgenodigd voor het volgen van een gastles op de eerst volgend zaterdag.

 

Zo zijn we gestart bij NITIS Track & Trail, speurhonden, onder leiding van Ina Schonewille. Elke zaterdag morgen van 9.30 uur tot 13.00 uur speuren in de bossen. Hier wordt door een spoorloper (de runner) en afhankelijk van je ervaring een spoor uitgezet. In het begin zijn dit korte verschillende spoortjes achter elkaar. Maar mate de ervaring toeneemt worden de sporen langer, ouder en moeilijker. Bij de start wordt meestal een geurdoekje van de runner gelegd. Hierna gaat het spoor via kruisingen, die door je hond moet worden uitgewerkt. Bij Noah is het een vaste gewoonte  om eerst het juiste spoor te volgen om na enkele meters te keren, om daarna de andere paden te controleren en uit te sluiten. Op een kruising mag de begeleider niet mee lopen maar een beetje mee dansen, zoals onze begeleider Ina dat altijd verwoord. Dat wil zeggen dat je niet echt mee mag lopen om zo eventueel je hond te misleiden en op te drukken. Ook moet je er voor zorgen dat je het pad niet blokkeert wanneer je hond hier in zou willen lopen. Bij Noah zien we dat hij de paden één voor één uitsluit en het eerste pad dan vervolgd. Soms stuiten we tijdens z’n trail op wild. Bij Noah zie je dan in een klap z’n houding veranderen. Prachtig om te zien. Het verschilt per hond hoe die daar op reageert. Soms zorgt een andere hond voor afleiding. Wanneer Noah aan het werk (speuren) is negeert jij deze meestal, maar dat is niet vanzelfsprekend. Soms staan er wandelaars op z’n pad, deze worden dan uitgesloten, dat wil zeggen; Noah loopt er even naar toe en wordt er even geroken om vervolgens verder te gaan met z’n werk. Dit wordt niet door iedereen op prijs gesteld. Echter door onze begeleidster wel even uitgelegd! Waardoor de houding veranderd, maar ja.. sommigen zijn bang voor elke hond! Meestal wordt er bij de meer ervaren honden onderweg een voorwerpje neer gelegd ter ondersteuning en rustpunt. Hier wordt je hond wel even voor verwend in de vorm van een brokje of stukje vlees. Bij Noah is dit vaak ook even een punt van verzorging in de vorm van water. Waarna de weg wordt vervolgt! Uiteindelijk eindigt het spoor bij de runner. Deze zit soms op een stoeltje in het bos of wandelt dan langzaam voor uit. Mooi is om te zien dat Noah de runner voorbij gaat om dan te keren en voor de runner gaat zitten om zijn beloning te vragen. Zoals ik al in het begin aangaf wordt er op steeds verschillende plaatsen gespeurd. Door omstandigheden (weg afsluitingen en andere speurgroepen) waren we enkele maanden geleden drie maal op dezelfde locatie ‘De Kiel’. De voorgaande keren was de runner (Tanja in dit geval) uiteindelijk lekker in het zonnetje gaan zitten op de camping van Staatsbos. De derde keer zou Noah en ik examen niveau 2 lopen. Ook dit keer liep het spoor eerst richting de camping maar boog al eerder af naar links. Noah dacht dit is een makkie, loop wel direct over het voor hem  inmiddels bekende pad, richting de camping. Ik zag het al aan zijn houding. Speurhouding werd wandelhouding. Hier ingegrepen en terug naar de laatst bekende geurplek. Tja staat daar even een ander teamlid, nieuwsgierig te kijken hoe het examen verliep. Dus eerst daar naar toe om uit te sluiten. Na het commando zoek, werd de draad weer snel opgepakt. Maar al met al geen resultaat want de tijd waarin het examen afgelegd moest worden werd overschreden! Jammer, volgende keer beter. Ook wordt er natuurlijk tussendoor koffie/thee gedronken, dit maakt dat het lekker relaxt is. We hebben veel lol binnen onze groep!

 

Tijdens het speuren komen verschillende moeilijkheden, opgebouwd door de runner, zoals een backtrack. Dan is er door de runner een stukje pad opgelopen om vervolgens terug te keren en een ander pad te kiezen. Hierdoor kun je goed zien of je hond goed de geur weet te discrimineren. Ook worden er extra geurpoelen gecreëerd.  Hier zie je dat er enige verwarring bij je hond ontstaat, immers overal geur naar geen runner. Meestal zie je dat hij gaat cirkelen aan de randen van de geurpoel totdat hij het spoor terug vindt. Hier dien je als begeleider van je hond natuurlijk op te letten zodat de terugweg niet wordt ingeslagen. Gelukkig weet Noah zich hier goed uit te redden. Ook het cutting de trail wordt geoefend. Hier is door een runner een spoor uitgezet. Jij komt hier met je hond haaks op te staan. Hier moet dus door je hond gelijk geur discriminatie worden toegepast, Enkele meters op het oude spoor is voldoende om resoluut te keren en het versere spoor te volgen om succes vol afsluiten bij de runner. Een andere korte proef is een start met open begin, meestal in het midden van een veldje ligt hier dan de geurbron, echter de runner is daar niet geweest. Die is in de nabijheid maximaal 10 meter van de geurbron langs gewandeld. Hier laat je je hond in een cirkel om de geurbron lopen tot hij/zij de geur oppikt. Dit kunnen hele korte, maar mooie oefeningen zijn, die je zelfs op een grasveldje in de nabijheid van je huis kunt oefenen. Een andere oefening is dat de runner op het eind van zijn spoor niet op de grond zit maar in of opgeklommen is. Bijvoorbeeld boven op een bult boomstammen. Hierdoor leer je naar aanleiding van z’n houding je hond beter lezen. Na afloop van een trial zie je Noah helemaal relaxt achter de auto liggen.

 

Bij speurgroep NITIS Track & Trail speuren we met minimaal 4 en maximaal 6 personen. Hierdoor is er altijd één groepslid bij de honden en auto’s aanwezig. De andere groepsleden speuren of kunnen een volgend spoortje uitzetten. Voor het mantrailen moet je hond een goed passend Y-teugje aan. Deze belemmeren de schouder van je hond niet. Tijdens het speuren zit je hond aan een lijn van 10 meter.

 

Zoek je nog een leuke bezigheid met je hond? En je wilt zoals ik niet op de jachtsport, dan is speurwerk zoals; mantrailing misschien ook iets voor jullie en de hond. Je hond wordt er een stuk rustiger van!

 

Heel veel plezier.